بررسی میزان کاربست مولفه های توانمند سازی در اعضای هیات علمی (مطالعه موردی: دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی)

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی میزان به کار گیری مولفه های توانمند سازی در دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی است. روش پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی- از لحاظ چگونگی جمع آوری اطلاعات، توصیفی-پیمایشی بود. جامعه آماری، شامل کلیه اعضای هیات علمی دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی مشتمل بر 160 نفر بوده که با استفاده از جدول کرجیسی و مورگان 113 نفر با روش نمونه گیری طبقه ای انتخاب شده است. ابزار پژوهش، پرسشنامه استاندارد شده اسکات و ژافه بوده که روایی آن مورد تایید متخصصان دانشگاهی قرار گرفت و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرانباخ 0/93 به دست آمد. عمده ترین یافته های پژوهش حاکی از آن بود که از دیدگاه اعضای هیات علمی مولفه های روحیه؛ کار تیمی؛ دارا بودن محیط سالم، شناخت، قدردانی و ارتباطات در سطح 0/05 معنادار بودند و از دیدگاه اعضای هیات علمی، اولویت مدیران برای توانمندسازی در دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی به ترتیب توجه به مولفه های شناخت و قدردانی؛ ارتباطات؛ رفتار عادلانه؛ روشنی اهداف؛ مشارکت؛ دارا بودن محیط سالم؛ کار تیمی و روحیه است.

کلیدواژه ها:

مولفه های توانمندسازی ، اعضای هیات علمی ، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی