بررسی امکان پذیری انتقال و توسعه فناوری های پیشرفته در ایران

بدون تردید امروزه فناوری به عنوان یکی از مهم ترین عوامل توسعه اقتصادی و صنعتی کشورها مطرح می باشد. به خصوص فناوری پیشرفته که در رشد و ترقی صنعت بسیار مؤثر است و در سبقت گرفتن از دیگر رقبا در عرصه تجارت جهانی نقش بسزایی ایفا می کند. جمهوری اسلامی ایران نیز از این قاعده مستثنی نبوده و جهت کسب فناوری های پیشرفته فعالیت ها و اقدام های چشم گیری در سال های اخیر انجام داده است و از مفاد چشم انداز بیست ساله است که ایران اسلامی بایستی در سال 1404 به جایگاه اول فناوری در آسیای جنوب غربی دست یابد. فرآیند انتقال و توسعه فناوری در کشورهای درحال توسعه همواره تابعی از رویکردها و راهبردهای کلان توسعه اقتصادی و صنعتی این کشورها بوده است. درجه و میزان موفقیت نیز متناسب با دقت در تعیین اهداف برنامه های توسعه، تعهد دولت ها در اجرا، کنترل، اصلاح مستمر آن ها و همچنین میزان توجه دولت ها بر استفاده حداکثر از توانمندی های انسانی و مالی داخلی و خارجی در راستای رقابت پذیری محصولات و فناوری های خود می باشد. امروزه با توجه به روند سریع تحولات فناوری، هیچ شرکت و کشوری قادر به تأمین تمام فناوری های مورد نیاز خود نمی باشد، لذا همکاری در حوزه فناوری با دارندگان فناوری امری اجتناب ناپذیر است؛ بنابراین در این مقاله سعی شده است علاوه بر بیان روش های موفق انتقال تکنولوژی به بررسی امکان پذیری انتقال و توسعه فناوری های پیشرفته در کشور ایران طی مراوداتی که این کشور با دولت های صاحب فناوری پیشرفته داشته پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

فناوری ، توسعه و انتقال آن ، دولت های صاحب فناوری پیشرفته