تحلیل عوامل موثر بر بهینه سازی سرمایه در گردش شرکت های فعال بازرگانی نهاده های کشاورزی استان تهران

امروزه در همه واحدهای تجاری سرمایه در گردش بخش عظیمی از سرمایه شرکت را به خود اختصاص می دهد و مدیریت آن که همان مدیریت بر منابع و مصارف جاری جهت حداکثرسازی سود می باشد، از اهمیت بسزایی برخوردار است. در این مطالعه تلاش شده با بهره گیری از ضرایب همبستگی و تحلیل رگرسیون، عوامل موثر بر بهینه سازی سرمایه در گردش در شرکتهای فعال بازرگانی نهاده های کشاورزی شناسایی گردیده و میزان تاثیر هر یک مورد بررسی قرار گیرد. در این پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی تعداد 35 شرکت بصورت موردی انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات لازم نیز با ابزار پرسشنامه ساختاریافته گردآوری شده است. نتایج حاصل از آزمون همبستگی در این مطالعه حاکی از آن است که متغیرهای نسبت بازده دارایی ها (سودآوری) و مخارج سرمایه ای شرکت ها با کوتاه کردن چرخه وجه نقد ارتباط مثبت و معنادار و متغیر میزان استفاده از اهرم های مالی در شرکت با طولانی تر کردن چرخه مذکور ارتباط منفی و معنادار (در سطح یک درصد) با متغیر مدیریت بهینه سرمایه در گردش شرکت ها نشان می دهد. همچنین متغیرهای نرخ رشد مداوم و سود خالص شرکت ها رابطه مثبت و معنادار و متغیر میزان دسترسی شرکت ها به منابع مالی رابطه معکوس و معنادار (در سطح 5 درصد) با مولفه های مدیریت بهینه سرمایه در گردش شرکت نشان می دهند. نتایج رگرسیون نیز بیانگر آن است که 83/5 درصد تغییرات در مولفه های مدیریت بهینه سرمایه در گردش شرکت ها را متغیرهای سودآوری ، میزان استفاده از اهرم مالی و مخارج سرمایه ای تبیین می کنند و 16/5درصد مابقی ناشی از تاثیر سایر عوامل دیگر خواهد بود.

کلیدواژه ها:

شرکت های بازرگانی نهاده های کشاورزی ، بهینه سازی سرمایه در گردش ، چرخه تبدیل وجه نقد ، بازده دارائی