کنترل ناپایداری اسکله های بندر صیادی دیر در کناره خلیج فارس
سال انتشار: 1381
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,967
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICOPMAS05_105
تاریخ نمایه سازی: 21 مرداد 1387
چکیده مقاله:
بندر صیادی دیر در شهرستان دیر واقع در استان بوشهر در 200 کیلومتری جنوب غربی شهر بوشهر از مهمترین بنادر صیادی خلیج فارس بوده که علاوه بر اهمیت ماهیگیری، بصورت گسترده مورد بهره برداری تجاری نیز قرار دارد.
شرکت شیلات ایران در سالهای 73 تا 75 موج شکن های بندر را مورد بازسازی اساسی قرار داد. همچنین نیمه شرقی محوطه بندر تا عمق 4- لای روبی شده و در اطراف آن 510 متر اسکله از نوع کیسونی با قطعات بلوک بتنی با ابعاد حدودا 1*2*5 احداث گردید. بلوک های مزبور دارای حفره هایی در بخش میانی خود بوده و بتون ریزی در حفره های در روی یکدیگر قرار گرفته منجر به یکپارچگی اسکله ها گردید. جنس بستر در بندر دیر سنگی از نوع مرجانی می باشد و با توجه به سخت بودن جنس بستر و نحوه اجرای عملیات لایروبی، بستر حاصل از لایروبی به صورت یکنواخت تبوده بلکه سطحی با پستی و بلندی و غیر مسطح حاصل گردید. در محل قرارگیری اسکله ها پستی و بلندی موجود در بستر دریا ابتدائا با لایه ای از شن درشت زیرسازی و مسطح گردیده و سپس اولین لایه از بلوک های بتنی تشکیل دهنده اسکله در روی آن قرار داده شد. در پای اسکله لایه ای از بلوک های بتنی با ابعاد 0/17*1*1 متر جهت محافظت از زیرسازی اسکله به کار برده شد.
نویسندگان
ناصر حاجی زاده ذاکر
مرکز ملی اقیانوس شناسی، شرکت شیلات ایران