ارزیابی حمل و نقل پاک ( دوچرخه سواری ) با رویکرد توسعه پایدار شهری

در بسیاری از شهرهای در حال توسعه جهان از جمله تهران ، توسعه نامناسب فضاهای مختلف شهری ، تراکم روبه گسترش کاربری های گوناگون به موازات رشد اقتصادی و به دنبال آن افزایش سفرهای درون شهری باعث بروز مشکلات و معضلات متعددی شده . با افزایش استفاده از وسایل نقلیه شخصی و به تبع آن افزایش تراکم در شریان های اصلی، منجر به شکل گیری و بروز نابه سامانی ها در عرصه اجتماعی ، اقتصادی، کالبدی و زیست محیطی شده . باتوجه به مسائل مذکور و ضرورت توسعه پایدار و اهمیت روزافزون آن در مسائل شهری، دوچرخه به عنوان وسیله نقلیه پاک و پایدار روز به روز مورد توجه بیشتری قرار می گیرد. دوچرخه سواری تنها درصد ناچیزی از کل جریان ترافیک را به خود اختصاص می دهد، ولی مزایای آن بویژه در بافت های تاریخی و ارزشمند، توجه به آن را ضروری می نماید تا در برنامه ریزی های حمل و نقل ایران در نظر گرفته شود .هدف از این پژوهش افزایش قابلیت دوچرخه سواری متمرکز وهمچنین رواج شیوه های جابه جایی با حمل و نقل پاک ( دوچرخه سواری ) راهکاری کاملا همسو با حمل و نقل پایدار شهری و رویکرد کلی حاکم بر روش تحقیق در این مقاله، ترکیبی از روش های تحلیل فضایی و تحلیل رابطه ای و روش جمع آوری داده ها به صورت اسنادی است. نتیجه حاصل از این پژوهش نشان می دهد که تنها افزایش دوچرخه سواری در کاهش حجم ترافیک مؤثر نیست بلکه عوامل دیگری هم چون ایجاد مسیرهای ویژه دوچرخه سواری و طراحی فضاهای شهری نقش مهمی در کاهش ترافیک خواهند داشت.

کلیدواژه ها:

دوچرخه ، حمل و نقل پاک ، حمل و نقل پایدار شهری ، توسعه پایدار