شناسایی و رتبه بندی عوامل انصراف دانشجویان از دانشگاه مطالعه موردی: دانشگاه پیام نور مرکز کرمان

امروزه پیشرفت تحصیلی دانشجویان یکی از شاخص های مهم در ارزیابی کارایی نظام آموزش عالی است و تلاش مـی گـردد تـا درراستای ارتقای سطح کیفی و کمی آموزش عالی اقدامات مطلوبی صورت گیرد . یکی از مسایل مطرح در پیشرفت تحصـیلی بررسـی دلایل ترک تحصیل دانشجویان می باشد. .از طرف دیگر انصراف دانشجویان از بزرگ ترین چالش های مؤسسات آموزش عالی به شمارمی رود، بررسی و شناسایی علل انصراف و اتخاذ سیاست هایی جهت حفظ و نگه داری دانشجویان بسیار مهم است. لذا این پژوهش با هدف شناسایی و رتبه بندی عوامل انصراف دانشجویان در دانشگاه پیام نور مرکز کرمان انجام شد. در مرحله اولیـه تحقیـق از طریـق مصاحبه با 20 نفر از دانشجویانی که در ابتدای سـال تحصـیلی 95 -94 از دانشـگاه انصـراف داده بودنـد، 8 عامـل مـوثر بـر انصـراف دانشجویان شناسایی شد. در مرحله دوم تحقیق پرسشنامه مقایسات زوجی عوامل شناسایی شده در اختیار دانشجویان قرار گرفت و با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی فازی( AHP فازی) و تشکیل ماتریس مقایسات زوجی، عوامل شناسایی شده ، وزن دهی شدهو میزان تاثیر هر یک مشخص شد. براساس نتایج این تحقیق کاهش علاقه به رشته تحصیلی، مشکلات شخصی، نـا امیـدی بـه آینـده شغلی و بازار کار، حجم منابع درسی و سختی آزمون ها، شهریه ، نگرش منفی به دانشگاه پیام نور و مـدرک آن ، امکانـات و خـدمات آموزشی دانشگاه، و قبولی در سایر دانشگاه ها به ترتیب بیشترین تاثیر را در انصراف دانشجویان از دانشگاه دارند.

کلیدواژه ها:

پیشرفت تحصیلی ، انصراف دانشجویان ، AHP فازی