بررسی سطوح مختلف مدیریت در دامپروری های صنعتی شهرستان شهریار

این تحقیق در سال 1393در منطقه شهریار صورت پذیرفت. تعداد 31 واحد دامداری صنعتی د راین منطقه براساس پرسشنامه تدوین شده تکمیل شد و تحلیل داده های توسط نرم افزار SPSS 20 صورت پذیرفت. 93 درصد جامعه آماری را مردان و 7 درصد نیز شامل زنان بود. بیشترین فراوانی مربوط به تحصیلات در بین دامداران، دیپلم بود که نشانگر سطح نامناسب تحصیلات در بین این قشر است. هیچ یک از دامداران تحصیلات مرتبط با دامداری را نداشتند. میانگین سن دامداری های تحت مطالعه 55 سال بود. همچنین دامداری براساس میزان راس دام دوشا به سه گروه تقسیم شدند، گروه اول تعداد دام دوشا در گله زیر 50 راس بود، گروه دوم بین 50 الی 150 راس دام دوشا و گروه سوم بالای 150 راس دوم دوشا بودند. میانگین تجربه کاری دامدارای تحت مطالعه 24 سال بود. با توجه به موروثی بودن صنعت دامپروری در ایران بالا بودن تجربه کاری نیز امری بدیهی است تنها 19 درصد در دوره های تخصصی مربوط به صنعت دامپروری شرکت کرده بودند. 61 درصد از دامداری ها از کارشناسان دامپروی استفاده کرده و 39 درصد دامداری بنا به دلایلی از کارشناس استفاده نمی کردند. میانگین رکورد تولید شیر روزانه در دامداری های تحت مطالعه 30/3 کیلوگرم با انحراف معیار 5 کیلوگرم بود در مراحل آماده سازی و دوشش گاو تمام دامداریهای کارتیه های پستان را در ابتدا با آب ولرم نظافت می کردند. 36 درصد دامداران ضدعفونی کارتیه پستان قبل از شروع گاودشی را انجام می دهند. 94 درصد دامداران عمل رگ زنی 0خروج قطرات اولیه شیر با دست را انجام می دادند.، 61 درصد دامداران قبل از اتصال خرچنگی جهت دو شش گاو، کاریته های پستان را خشک می کردند؛ در پایان 97 درصد دامداران ضدعفونی بعد از دو شش را در دستور کار قرار داده بودند. در رابطه با نظافت سالن شیردوشی اکثر دامداران این نکته را رعایت کرده و نزدیک 74 درصد از دامدارای های دارای نظافت مناسب بودند. 68 درصد دامداری های از نظر نظافت دستگاه شیردوشی مناسب بودند. 94 درصد از دامدارای ها دارای نظافت مناسب بودند. 68 درصد دامداریه های از نظر نظافت دستگاه شیردوشی مناسب بودند. 94 درصد از دامداری های روش استاندارد شستشوی دستگاه شیردوشی که استفاده از 2 ماده سود و اسید بود را در دستور کار داشند. در رابطه با مدیریت خوراک باید اشاره کرد که تمام دامداری های در جیره غذایی دامها از یونجه استفاده کرده بودند. 19 درصد از کاوه کلش در جیره غذایی دامها استفاده کردند، 87 درصد دمداران از سیلوی ذرت در جیره غذایی دامهای خود استفاده کردند، 87 درصد دامداران کنسانتره مورد نیاز دام را در محل دامداری تهیه کرده و مابقی با توجه به نداشتن امکاناتی نظرات آسیاب و میکسر از کارخانه های خوراک دام اقدام به تهیه کنسانتره می کردند.

کلیدواژه ها:

مدیریت دامپروری ، مدیریت تغذیه دام ، مدیریت نظافت و بهداشت ، شهرستان شهریار