مطالعه برهم کنش بین 5- فلورویوراسیل با آلبومین سرم انسانی توسط طیف سنجی نشری
محل انتشار: سومین کنگره ملی زیست شناسی و علوم طبیعی ایران
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 584
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
BSCONF03_184
تاریخ نمایه سازی: 6 اسفند 1395
چکیده مقاله:
بررسی برهم کنش بین 5- فلورویوراسیل و آلبومین سرم انسانی در دمای محیط و pH=7/4 توسط روش های طیف سنجی نشری صورت گرفته است. آلبومین سرم انسانی فراوان ترین و مهم ترین پرتئین در خون است، که حدود 60 % از پروتئین پلاسمای انسانی را تشکیل می دهد. وزن مولکولی آن 66500 کیلو دالتون است. وظیفه آن حفظ فشار اسمزی، نگهداری، حمل و نقل و سوخت و ساز می باشد. 5- فلورویوراسیل، یک داروی ضد سرطان است، که در درمان سرطان روده بزرگ، سر و سینه استفاده می گردد. 5- فلورویوراسیل یک ترکیب آروماتیک است. نتایج حاصل از طیف سنجی نشری نشان داد که 5- فلورویوراسیل می تواند طیف فلورسانس پروتئین آلبومین سرم انسانی را خاموش کند و همچنین انتقال به سمت طول موج های کمتر دیده می شود، که نشان دهنده کاهش قطبش پذیری است، در نتیجه ساز و کار خاموشی از نوع استاتیک است. از طریق معادله استرن ولمر، تمایل پیوند بین پروتئین و لیگاند را بدست آوردیم. نمودار هیل هم دال بر این است که 5- فلورویوراسیل بر روی پروتئین آلبومین سرم انسانی دارای یک دسته جایگاه پیوندی است. طیف سنجی نشری همزمان تغییرات اطراف اسید های آمینه تریپتوفان و تیروزین نشان داد. نتایج بدست آمده از نمودار نسبت مولی نشان داد که در تشکیل کمپلکس 5- فلورویوراسیل با آلبومین سرم انسانی هر دو اسید آمینه تریپتوفان و تیروزین شرکت دارند. همچنین طیف سنجی سه بعدی نشان داد که اتصال 5- فلورویوراسیل به آلبومین سرم انسانی موجب تغییر ساختار در آلبومین سرم انسانی می شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
عاتکه جویباری
گروه بیوشیمی و بیوفیزیک، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران
محمد رضا صابری
دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، ایران
جمشیدخان چمنی
گروه بیوشیمی و بیوفیزیک، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران