بررسی خصوصیات انواع الیاف در عملکرد مکانیکی، دوام و ریزساختار بتن فوق توانمند

خصوصیات مهندسی بتن فوق توانمند بسیار متفاوت از بتن معمولی بوده، به نحوی که این بتن یک محصول محبوب در کاربردهای مختلف از جمله صنعت ساخت و ساز به ویژه در ساختمانهای بلند، پلها با دهانههای طولانی و اعضای پیش ساخته تبدیل شده است. مقاومت فشاری بتن فوق توانمند یک مزیت جذاب محسوب می شود اما شکل پذیری این نوع بتنهابه نحوی است که با افزایش مقاومت تردشکنی افزایش می یابد. بتنهای فوق توانمند عمدتا شیب منحنی تنش- کرنش تندتری نسبت به بتن معمولی در فشار دارد، که این کاهش سریع در نقطه حداکثر بار یک حالت عمدتا شکننده را به همراه خواهد داشت. یک استراتژی محبوب برای بهبود شکلپذیری، بدون به خطر افتادن مقاومت استفاده از الیاف برای تقویتبتنهای فوق توانمند می باشد. در چند دهه اخیر بتنهای فوق توانمند الیافی به یک موضوع مورد علاقه مهندسان تبدیل شده است. افزودن الیاف به بتن فوق توانمند باعث بهبود در خواص مختلف آنها شده است. افزودن الیاف سبب کاهش انقباض و ترک خوردگی و همچنین بهبود شکل پذیری در بتن های فوق توانمند تحت بارهای کششی و فشاری می شود. دانستن اینموضوع که در کاربردهای مختلف باید از چه نوع الیاف بهره بجوییم که کمترین هزینه و بهترین عملکرد را داشته باشد یکی از مباحث مهم تلقی می شود. هدف این پژوهش بررسی خصوصیات الیاف مختلف در عملکرد مکانیکی، دوام و ریزساختار این نوع از بتن ها می باشد .

کلیدواژه ها:

بتن فوق توانمند ، الیاف ، خواص مکانیکی ، دوام و ریزساختار