تکنیک های ساماندهی فضا جهت استفاده از انرژی های طبیعی پایدار در اقلیم گرم وخشک مطالعه موردی خانه های سنتی شیراز

مسائل آلودگی های محیط زیستی و بحران انرژی از مسائل مطرح در جوامع جهانی امروز می باشد. سهم صنعت ساختمان و معماری در این زمینه قابل توجه است. به منظور کاهش بحران های زیست محیطی دیدگاه هایی مبنی بر رجوع به معماری های بومی مطرح شده است چرا که با توجه به نیاز انسان هاو بر اساس تجارب بومی در محیط به وجود آمده ، به مسائل اقلیمی به خوبی پاسخ گفته و از انرژی های طبیعی بهره می برد. لذا این معماری می تواندالگوی مناسبی برای بهرگیری از انرژی های طبیعی در بر داشته باشد. این نوشتار در پی بررسی راهکارهای معماری برای پاسخگویی به نیازهای اقلیمی در خانه های سنتی شیراز می باشد. این پژوهش ابتدا به مطالعه اقلیم و شرایط آب و هوایی شیراز می پردازد و سپس با مطالعه کتابخانه ای و میدانی فضا های معماری وتکنیک های ساخت خانه ها را بررسی می نماید. نتایج حاصل نشان دهنده شیوه های گوناگونی برای ایجاد شرایط آسایش اقلیمی در این خانه ها است که عموما در نمونه های مشابه تکرار می شود. وجود فضاهای خاص اقلیمی بر اساس انرژی های طبیعی در معماری بومی خانه های شیراز ناشی از خردمندی معماران ایرانی در شناخت توانمندی های این سرزمین است که می توانددر ساختار الگوهای معماری امروز تاثیر گذارد و در طراحی های معاصر به طور مناسب به کار گرفته شود

کلیدواژه ها:

معماری بومی ، معماری پایدار ، طراحی اقلیمی ، انرژی طبیعی ، خانه های سنتی شیراز