بررسی پدیده دستفروشی در مترو شهر تهران و راههای ساماندهی آن

مترو در کلان شهر تهران وسیله ای رفاهی و مناسب که به دلیل استفاده ی فراگیر و همگانی از آن، ناگزیر به مشاهده و تحمل آسیب های اجتماعی و پدیده های زشت اجتماعی فراوانی از جمله تکدی گری و یا دستفروشی در آن هستیم. حضور و اشتغال مردان و زنان دستفروش، یکی از نخستین آسیب های اجتماعی بعد از راه اندازی خطوط مترو در تهران بوده که این معضل امروزه ابعاد گستردهای پیدا کرده است. هدف از انجام این تحقیق بررسی پدیده دستفروشی در مترو شهر تهران و راه های سازماندهی آن میباشد. تحقیق حاضر از نظر جمع آوری داده ها در آزمون فرضیه ها ، یک تحقیق توصیفی از نوع پیمایشی میباشد. همچنین از آنجایی که نتایج این تحقیق میتواند به طور عملی مورد استفاده قرار گیرد از نظر اهداف و ماهیت یک تحقیق کاربردی میباشد. از لحاظ آماری نیز چون از نمونه گیری استفاده نموده ایم و از نمونه جهت تعمیم یافته ها به جامعه و استنتاج استفاده شده، تحقیق حاضر یک تحقیق استنباطی محسوب میشود. روش نمونهگیری از نوع تصادفی ساده بوده و حجم نمونه نیز براساس فرمول کوکران تعداد 386 نفر می باشد . ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته است که شامل 8 سوال برای متغیر بی پولی و 11 سوال برای متغیر بیکاری و 8 سوال برای متغیر افزایش قراردادهای خارج از چارچوب قانون کار می باشد و تعداد 6 سوال نیز برای متغیر وابسته یعنی گرایش به دستفروشی براساس طیف 5 گانه لیکرت طرح شده است .داده ها به کمک نرم افزار SPSS استخراج شده و فرضیه اصلی و فرضیه های فرعی از بعد توصیفی و استنباطی آزمون گردید و رابطه بین متغیرهای مستقل و وابسته توسط ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت

کلیدواژه ها:

مترو ، دست فروشی ، بی پولی ، بیکاری ، قراردادهای خارج از چارچوب قانون کار ، تهران