بررسی ترکیبات بیوشیمیایی و اثرات ضد باکتریایی اسانس درمنه ایرانی Artemisia persica Boiss. بومی استان کرمان بر شش سوش باکتری
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 909
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
PDCONF03_007
تاریخ نمایه سازی: 6 اسفند 1395
چکیده مقاله:
درمنه ایرانی Artemisia persica Boiss با دارا بودن ترکیب های بورنئول و 1 و 8- سینئول با خواص ضد میکروبی از جمله ضد باکتریایی مورد توجه می باشد. لذا جهت بررسی درصد و اجزای اسانس نمونه درمنه ایرانی بومی استان کرمان و تاثیر آن بر رشد باکتری های گرم مثبت و گرم منفی مورد آزمایش با اندازه گیری قطر هاله عدم رشد انجام شد. برگ های این گیاه از رویشگاه طبیعی آن از استان کرمان در اردیبهشت ماه 1394 جمع آوری گردید. اسانس گیری با روش تقطیر با آب انجام شد. سپس ترکیب های تشکیل دهنده اسانس ها با استفاده از GC و GC/MS مورد بررسی و شناسایی قرار گرفت. نتایج نشان داد بازده اسانس این گیاه ، 1/55%(v/w) بود. از 39 ترکیب شناسایی شده در اسانس درمنه ایرانی با 98/21%، بورنئول (32/82%)، 1 و 8- سینئول (18/32%)، کامفور (8/64%) و کامفن (6/75) ترکیب های اصلی می باشند. اثرات ضد باکتریایی اسانس گیاه درمنه ایرانی بر رشد 6 سوش باکتری نیز با روش انتشار در آگار Disc diffusion method که شامل دو نوع باکتری گرم مثبت: استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس و استرپتوکوکوس فکالیس و چهار نوع باکتری گرم منفی: سودوموناس آئروجینوزا، شیگلا فلکسنری، کلبسیلا پنومونی و اشرشیا کلی با اندازه گیری قطر هاله عدم رشد بررسی شد. اثر اسانس برگ های این گیاه بر روی باکتری گرم مثبت استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس و استرپتوکوکوس فکالیس و باکتری های گرم منفی کلبسیلا پنومونی و اشرشیا کلی مورد آزمایش بیش از آنتی بیوتیک تتراسایکلین است. اثرات ضد باکتریایی اسانس گیاه درمنه ایرانی مورد آزمایش می تواند به درصد بالای ترکیب های بورنئول و 1و 8-سینئول مرتبط دانست.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد مقتدر
گروه تنوع زیستی، پژوهشکده علوم محیطی، پژوهشگاه علوم و تکنولوژی پیشرفته و علوم محیطی، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته، کرمان، ایران.
حسن سالاری
گروه اکولوژی، پژوهشکده علوم محیطی، پژوهشگاه علوم و تکنولوژی پیشرفته و علوم محیطی، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته، کرمان، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :