ارزیابی و اهمیت سنجی نیروهای هیدرودینامیکی وارد بر لوله های مستقر بر بستر دریا

خطوط لوله مستقر در بستر دریا تحت بارهای مختلفی قرار می گیرند که بارزترین آن ها نیروهای هیدرودینامیکی موجو جریان معمول ترین روش های محاسبه نیروی وارد بر خطوط لوله استفاده از روابط موریسون می باشد که بر مباای سرعت و شتاب ذرات سیال در محل لوله، مقدار نیروی درگ، ایارسی و لیفت را نتیجه می دهدی با تویه به مشخصات مختلف امواج، مقادیر سرعت و شتاب ذرات سیال تغییر می کند که روابط تحلیلی خطی و غیرخطی راهیاری برای محاسبه این پارامترها استی در این پژوهش، با استفاده از مقادیر معمول مشخصات موج در خلیج فارس، میزان اهمیت استفاده از روابط موو غیرخطی در شرایط مختلف قطر لوله و عمق آب ارزیابی شده و همچنین تاثیر پارامترهای مختلف موج،جریان و مشخصات لوله بر مقدار نیروهای درگ، اینرسی و لیفت وارد بر خط لوله بررسی شده است بر اساس نتایج به دست آمده، در اعماق کم، با افزایش قطر لوله، خطی تقریب خطی افزایش می یابد و استفاده از امواج خطی مقدار خطای قاب توجهی در برآورد مقدار نیرو خواهد داشت نتایج نشان می دهد دقت روابط خطی با افزایش دوره تناوب موج، سریعا کاهش یافته و حساسیت این روابط به تغییر در دوره تناوب موج بیش از حساسیت آن به تغییر در ارتفاع موج است همچنین، حداکثر نیروی جانبی در محدوده زمانی بالا رفتن سطح آب از سطح متوسط دریا تا پیش از رسیدن به تاو موو شی می گیرد و در صورت افزایش دوره تااوب موو، سهم نیروی درگ و لیفت افزایش و سهم نیروی اینرسی کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

پایداری خط لوله ، موج غیر خطی ، نیروی موریسون