بهینه سازی فرآیند تولید برگه بالنگ با استفاده از اسمز

آبگیری از محصولات غذایی، یکی از قدیمی ترین روش های نگهداری آنها است . خشک کردن، ضمن اینکه روی محصول اثرحفاظتی دارد، وزن و حجم آن را نیز به میزان چشمگیری کاهش می دهد. استفاده از هوای داغ مرسوم ترین روش خشک کردنمی باشد. با این وجود خشک کردن توسط هوای داغ انرژی بر بوده و درنتیجه مقرون به صرفه نیست. بنابراین استفاده از پیشتیمارهایی که سبب کاهش آب بافتی و سهولت انتقال جرم هنگام خشک کردن با هوا میشوند، بسیار مفید خواهد بود. استفاده ازفرآیند آبگیری اسمزی به عنوان یک پیش تیمار قبل از خشک کردن، میتواند ضمن افزایش راندمان خشک کردن باعث کاهشهزینه نیز گردد. در این تحقیق تأثیر فاکتورهای نوع محلول اسمزی(ساکارز، نمک)، مدت زمان غوطه وری درمحلولاسمزی(180،120،60،30 و 240 دقیقه) و غلظت محلول اسمزی(40-60درصد ساکارز و 5-10 درصد نمک) بر میزان از دستدادن آب، جذب مواد جامد، در فرایند تلفیقی اسمزی-هوای داغ بر قطعات میوه بالنگ بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد کهبیشترین میزان از دست دادن آب و جذب مواد جامد در هنگام استفاده از محلول 50 درصدساکارز در طی مدت 240 دقیقه غوطه وری نسبت به سطوح نمک به دست آمد

کلیدواژه ها:

بالنگ ، آبگیری اسمزی ، خشک کردن ، ساکارز ، ویژگیهای کیفی