ویژگی های ارتعاشی ادوات مورد استفاده در زراعت ذرت و ارزیابی ایمنی رانندگان

تحقیق حاضر به منظور بررسی ارتعاشات وارده به رانندگان حین عملیات گوناگون تولید ذرت علوفهای انجامگرفت. آزمایشها بر سه راننده با وزنهای 61 ،79 و 88 کیلوگرم انجامشد و برای عملیات تسطیح، شخم و دیسک زنی، کشت، وجین، سمپاشی و برداشت بر حسب مورد از تراکتورهای مسی فرگوسن 285 و 399 ،جاندیر 3140 ،4230،4450 و کمباین کلاس 860 استفادهگردید. در هر آزمایش مقادیر شتاب بر حسبrms در محور عمودی طبق استاندارد بین المللی در دو مکان کف کابین و سطح صندلیسنجیدهشد. سپس مقادیر معیارهای قرارگیری روزانه در معرض ارتعاش (8(A توسط دادهها محاسبهگردید. همچنین نتایج با دو معیار استاندارد s2/m تعریف شده برای (8(A :حد هشدار و حد مجاز که به ترتیب برابر و 0/5 m/s215/1 است مقایسهگردید. مقایسه مقادیر (8(A رانندگان در عملیات مزرعه ای بدون توجه به نوع ادوات، نشان داد که راننده با وزن کمتر در مقایسه با دیگر رانندگان تحت ارتعاش بیشتری قراردارد.در ادامه مقادیر دوز ارتعاش (VDV (نیز محاسبهگردید. برای کلیه فعالیتها مقدار VDV برای تمام رانندگان s2/m حین انجام عملیات کشاورزی با فاصله زیادی کمتر از مقدار مرجع 15 قرار داشت. رانندگان تراکتورهای سنگینتر حین انجام عملیات مشابه با مقدار (8(AوVDV پایین تری مواجه شدندکه در بسیاری موارد معنیدار بود. طبق نتایج حاصله از این تحقیق برای ایمنی و کاهش خستگی رانندگان توصیه می شود برای انجام عملیات مزرعهای از رانندگان سنگین وزن و تراکتورهای سنگینتر استفاده شود.

کلیدواژه ها:

ارتعاش صندلی تراکتور ، دوز ازتعاش ، ذرت ، مواجهه روزانه ارتعاش