ارزیابی و مقایسه فنی روش های برداشت ماشینی سیب زمینی در الگوهای مرسوم کشت استان خراسان رضوی

بخش اعظمی از هزینه های تولید سیب زمینی مربوط به مرحله برداشت می باشد. در اغلب موارد کشاورزان از ماشین های سیب زمینی کن یک یا دو ردیفه استفاده می کنند و برای جمع آوری سیب زمینی از روی ردیف از نیروی کارگری استفاده میکنند. این روش برداشت علاوه بر صرف وقت و افزایش هزینه های کارگری، در مزارع بزرگ، موجب تاخیر در برداشت شده که فرارسیدن سرمای پاییزی محصول تولیدی را در اغلب موارد تهدید می کند. این تحقیق به منظور ارزیابی فنی عملکرد ماشین هایبرداشت در الگوهای کشت منطقه به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی در منطقه جلگه رختربت حیدریه شرکت اجرا شد. در این تحقیق تاثیر روش کاشت در دو سطح )کاشت با سیب زمینی کار دوردیفه ساخت داخل و کاشت با سیب زمینی کار شش ردیفه وارداتی( ، روش برداشت در سه سطح )استفاده از سیب زمینی کن دو ردیفه و جمع آوریسیب زمینی توسط کارگر، استفاده از کمباین کششی برداشت سیب زمینی، استفاده تلفیقی از سیب زمین کن دو ردیفه و کمباینکششی برداشت سیب زمینی( و رطوبت خاک در دو سطح ) 11 و 11 درصد( بر انرژی مصرفی انرژی در واحد سطح ، ضایعات حین برداشت، توان مورد نیاز ماشین ، مصرف سوخت و ظرفیت مزرعه ای بررسی شد. نتایج نشان داد که بالاترین ظرفیت مزرعه ای متعلق به روش برداشت تلفیقی و کاشت با کارنده شش ردیفه است.

کلیدواژه ها:

برداشت ، روش کاشت ، سیب زمینی ، ماشین