تعیین بهترین مکان برای اجرای طرح حوضچه های تغذیه مصنوعی آب زیرزمینی با استفاده از دو روش بولین و AHP

برداشت بیرویه از آبهای زیرزمینی و عدم جایگزینی آنها، در بسیاری از آبخوانهای کشور منجمله آبخوان دشت گرمسار موجب کاهش سطح آب زیرزمینی شده است. تعیین مناطق مناسب جهت تغذیه مصنوعی بهعنوان راهکاری برای جبران این مشکل، از اهمیت زیادی برخوردار است. در این تحقیق ازدوروش بولین و AHP با کمک سیستم اطلاعات جغرافیایی (ArcGIS ،(برای تعیین بهترین مکان اجرای طرح حوضچههای تغذیه مصنوعی آب زیرزمینی درسطح دشت گرمسار سمنان استفاده شد. بدین منظور از 8 پارامتر مؤثر شامل فاصله از رودخانه، شیب، ضخامت ناحیه غیراشباع، نفوذپذیری سطحی، زمین شناسی، کیفیت آب زیرزمینی، کاربری اراضی، تراکم زهکش استفاده شده و لایههای اطلاعاتی آن در ArcGIS تهیه شد. هرکدامازاین لایهها براساس منطق بولین و AHP امتیازدهی شده و درنهایت بر اساس عملگر هر یک از این روشها با یکدیگر تلفیق شدند و نقشههای مکان مناسب برای تغذیه مصنوعی تهیه شد. طرح تغذیه مصنوعی اجرا شده در محدوده دشت گرمسار بهعنوان نقطه کنترل، در طبقه مناسب روش AHP و روش بولین قرار گرفت. اراضیمناسب جهت اجرای طرح تغذیه مصنوعی با بهکارگیری منطق بولین 78/0 درصد حاصل شد و روش AHP نیز 38/3 درصد خیلی مناسب و 39/36 درصد مناسب تشخیص داده شد.

کلیدواژه های تعیین بهترین مکان برای اجرای طرح حوضچه های تغذیه مصنوعی آب زیرزمینی با استفاده از دو روش بولین و AHP:

حوضچههای تغذیه مصنوعی ، روش AHP ، منطق بولین ، مکانیابی