ارزیابی و طبقهبندی شاخص تغذیه گرایی رودخانه دز

تعیین سطوح تروفیکــی یکی از پارامترهای مهم مطالعـات آبی است. انـواع شاخصهـای تروفیکــی توسط محققین مختلف پیشنهاد شده که دراکوسیستمهای آبی گوناگون مورد اســتفاده قرار گرفته است. رودخانه دز یکی از شاخههای اصلی تشکیلدهنده رودخانه کارون میباشد کهوضعیت کیفی آن به دلیل ورود مواد آلی و مغذی حاوی نیترات و فسفات ناشی از تخلیه پسابهای گوناگون در حال تهدید است. با استفاده ازشاخص تغذیه گرایی (TSI (وضعیت تروفیکی برای 8 ایستگاه مورد بررسی قرار گرفت که این شاخص محیط آبی را به چهار سطح شاداب (0 - 35 ،(کم مغذی (35-55 ،(مغذی (55-70 (و فوق مغذی (70-100 (تقسیم بندی میکند. برای بهدست آوردن وضعیت تغذیه گرایی رودخانه دز بااستفاده از شاخص (TSI (برای پارامترهای نیترات و فسفات با استفاده از دادههای میدانی در ایستگاههای مورد نظر در طول 6 دوره به دست آمد. نتایج حاصل از محاسبات این شاخص و تقسیمبندی ایستگاهها از لحاظ تروفیک بر اساس میزان نیترات و فسفات نشان داد که مسیر رودخانه درایستگاههای مطالعاتی برمبنای شاخص تغذیهگرای نیتروژن در تمامی ایستگاهها در وضعیت یوتروفیک قرار داردو همچنین بر مبنای شاخص تغذیه گرایی فسفات جزء در ماههای مهر و آبان که با شروع بارندگی و ورود رسوبات به درون رودخانه همراه است بهجز ایستگاه خروجی تصفیهخانه که وضعیت یوتروفیک دارد سایر ایستگاهها در طبقهبندی الیگوتروفیک قرار دارند. از طرفی دیگر با توجه به اینکه نسبت P:N بیشتر از 2/7 میباشد میتوان گفت کهقسفات عامل محدود کنندهدررودخانهدز میباشد.

کلیدواژه ها:

رودخانه دز ، تغذیه گرایی ، شاخص TSI