بازشناسی تفکر و مفهوم جاودانگی در معماری ایرانی مطالعه موردی زیگورات جغازنبیل

بشر از دیرباز به دنبال داشتن زندگی بهتر و طول عمر بیشتر بوده است. از آنجایی که داستان های مختلفی در خصوص اکسیر حیات و حرص انسان برای رسیدن به آن وجود دارد، می توان ریشه چنین حرصی را در میل به جاودانگی انسان دانست، خواه این میل مادی و دنیوی باشد و یا در خصوص زندگی مجدد و جاودان پس از مرگ باشد. همانطور که می دانیم آثار و بناهایی از زمان باستان همچون اهرام ثلاثه مصر، دیوار چین، تخت جمشید، ... وجود دارد که همگی به نوعی جزء آثار جاودان بشر و مربوط به چندین هزار سال قبل می باشند نکته مهم در خصوص این آثار این است که چرا این آثار در طی گذران زمان، همچنان باقی مانده اند، آیا علاوه بر استفاده از مصالح مرغوب و البته چرایی استفاده از این مصالح در بعضی از قسمت های بنا، آیا رازی نیز در پس معماری آنها نفهته است که منجر به ماندگاری این آثار در طی این سال ها شده است. روش تحقیق در این فصل به صورت گردآوری اطلاعات به روش کتابخانه ای و از اینترنت می باشد. روش تحقیق به صورت گردآوری اطلاعات به روش کتابخانه ای و از اینترنت می باشد. در این مطالعه علاوه بر بررسی این موارد، بر آنیم که آیا نشانه هایی وجود دارد که بیان کننده ارتباط مستقیم بین این آثار معماری و میل به جاودانگی باشد و یا خیر، و برای رسیدن به هدف این مطالعه، معبد جغارزنبیل شوش که پس از گذشت 3000 هزار سال هنوز رازهایی در خود نهفته دارد به صورت موردی با جزییات بیشتری در خصوص معماری و ارتباط آن با جاودانگی مورد بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

جاودانگی ، معماری ، چغاززنبیل