تحلیلی بر نگرش به مسکن روستایی پایدار با تاکید بر دانش بومی (مورد: روستای گرجی محله، شهرستان بهشهر، استان مازندران)

خانه ای پایداراست که بتواند با طبیعت محیط زیست خود سازگارترباشد. همانطوری که می دانیم با انقلاب صنعتی و پیشرفتهای فنی- تکنولوژی در عرصه معماری، معماری بومی اقصی نقاط دنیا که با توجه به طبیعت و محیط پیرامون خود شکل می گرفت و همساز با اقلیم سربرمی افراشت به دست فراموشی سپرده شد. نوشتار پیش رو قصد دارد تا به بررسی مسکن روستایی بومی این منطقه و ضرورت توجه به دانش بومی در توسعه پایدار به عنوان الگوی توسعه، این نوع مساکن را مورد توجه قرار دهد. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و روش جمع آوری اطلاعات، روش کتابخانه ای و مطالعات میدانی گسترده می باشد. لذا در راستای حرکت در مسیر توسعه پایدارلازم است، قانونمندی های حاکم بر مسکن روستایی شناخته شده تا نتایج اینگونه مطالعات مبنایی برای طراحی و برنامه ریزی پایدار قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

مسکن ، روستا ، دانش بومی ، پایداری ، گرجی محله