ارزیابی وضعیت هویت کالبدی خانوارهای روستایی (مطالعه موردی : شهرستان ایجرود، دهستان ایجرود بالا)

در دوران مدرن با وقوع انقلاب صنعتی و شکل گیری جهان بینی جدید نوعی معماری صورت گرفت که مدعی بود می تواند در تمامی نقاط دنیا به صورت هماهنگ و همشکل اجرا شود. این گرایش با فاصله گرفتن از ارزش های فرهنگی و اجتماعی و ویژگی های منطقه ایی، خردگرایی محض و عقلانیت ابزاری را تبلیغ می کرد. از این رو نوعی معماری عملکردگرایانه رایج شد که هنجارهای فرهنگی و سنتی فاصله معناداری داشت که در میان مردم از مطلوبیت کافی برخوردار نبود. این مسئله در جهان بطور عام و در کشورهای جهان سوم بطور خاص روی داد. امروزه گسترش ارتباطات و دسترسی آسان به اطلاعات، دگرگونی های دامنه داری را در سطح سکونتگاه های روستایی به همراه داشته است، از جمله کاربرد انواع مواد و مصالح ساختمانی غیر بومی و مدل برداری از شیوه های ساخت و ساز و معماری شهری در عرصه های روستایی است. سیما و ساختار کالبدی روستااهای ایران با نفوذ و هجوم تکنولوژی، فرهنگ و سیمای شهری، و همزمان با آن تنزل ارزشهای فرهنگی و بومی نزد ساکنان روستا، روز به روز و بیش از پیش مخدوش می شوند. بدیهی است، ادامه این روند روستاهای ما را از هویت و سیمای اصیل خود دور خواهد کرد. سوالی که در این زمینه مطرح می شود این است: که آیا هویت کالبدی خانوارهای روستایی در وضعیت مطلوبی قرار دارد؟ تحقیق حاضر در پی پاسخگویی به این سوال تدوین شده است. روش تحقیق به صورت توصیفی- تحلیلی، روش گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و میدانی با ابزار پرسشنامه و روش تجزیه و تحلیل اطلاعات به صورت توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (آماره تی تست) صورت گرفته است. جامعه آماری تحقیق حاضر، خانوارهای روستای دهستان ایجرود بالا می باشد که شامل 3017 خانوار می باشد، جهت تعین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شد که حجم نمونه لازم جهت تکمیل پرسشنامه ها 291 خانوار محاسبه گردید. نتایج بدست آمده از تحقیق نشان می دهد، هویت کالبدی خانوارهای مورد مطالعه در وضعیت مطلوبی قرار دارد که همین امر می تواند زمینه ساز توسعه روستایی باشد.

کلیدواژه ها:

مسکن روستایی ، هویت کالبدی ، تکنولوژی ، استان زنجان