مقاوم سازی ساختمان های زلزله زده

براساس گزارش سال 2000 برنامه عمران ملل متحد UNDP ، ایران یکی از سانحه خیزترین کشورهای جهان محسوب می شود مانند سیل،طوفان، رانش زمین و از همه مهمتر زلزله، که هر ساله بسیاری از سکونتگاهای ایران را به ویژه در مناطق روستایی تهدید می کند.آسیب پذیری ایران از نظر زلزله خیزی تقریباً در مقاطع 5 تا 7 سال یک بار شاهد وقوع زلزله با بزرگی 6 تا 7 درجه در مقیاس ریشتر و گاهیبیشتر هستیم.براساس مطالعات زمین شناختی حدود 97 درصد از شهرها و روستاهای کشور ما در معرض خطرات ناشی از وقوع زلزلهمی باشد. در جهان امروزی مباحث مربوط به بحران با نگرش های متفاوتی مطرح می گردد اما مهمتر از آن مدیریت بحران است چرا که دربروز حادثه و بحران ، پیشگیری ها، پیش بینی ها و پشتیبانی ها بسیار اهمیت دارند. ایران با داشتن زلزله های بزرگ هر سه سال یک بار وزلزله های متوسط سالیانه و همچنین حوادث غیر مترقبه نظیر سیل و طوفان و جنگ ، شاید یکی از پر بحران ترین کشور های جهان باشد.همچنین با پیشرفت علم و دانش فنی بشر، شاهد فعالیت های گسترده در زمینه استفاده بهینه از منابع انرژی نظیر منابع نفت و گاز و… میباشیم که به تبع این فن آوری، ساخت ابنیه متناسب با هریک از زمینه های مزبور در اولویت طراحی قرار می گیرد.همچنین رشد روزافزونجمعیت و کمبود فضاهای ساختمانی به ویژه در شهرهای بزرگ و پرتراکم، دست اندرکاران ساختمان را بر آن داشته است که بهساختمانهای مرتفع روآورند. وظیفه مهندسین در طراحی و ساخت اینگونه سازه ها اینست که با احتساب خطرپذیری و مدیریت بحران درطی عمر مفید سازه قابلیت مقابله و مقاومت آنرا در برابر پدیده های اتفاقی و ناهنجار، از قبیل زلزله، سیل، طوفان و یا آتش سوزی مدنظرقرار داده باشند تا از خسارات عمده جانی و مالی تا حد ممکن جلوگیری بعمل آید.در سالهای اخیر با توجه به انبوه سازه های غیر مقاوم وخسارات حاصله ،در رابطه با مدیریت بحران و طراحی سازه ها در برابر زلزله و سایر بارهای دینامیکی و حوادث طبیعی حرکت هایی انجامگرفته و در حال گسترش است، ولی با توجه به اهمیت موضوع تاکنون در کشور ما از لحاظ بالابردن سطح دانش و فن ایمن سازی سازه هاگام موثر و اصولی برداشته نشده است به همین دلیل به نگارش این مقاله پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

مقاوم سازی ، ساختمان ، زلزله ، بم ، طراحی