نقش کارگاه های معماری در حفظ هویت فرهنگی معماری معاصر

از گذشته تا به امروز شاهد آن بوده ایم که افرادی که به صورت تئوری به یادگیری علمی می پردازند به طبع ضعیف تر و نا کارآمد تر از افرادی بوده اند که به صورت عملی و در کارگاه ها مشغول به کارند. از جمله در رشته های عملی چون معماری که هر ساله به جای اینکه کیفیت تحصیلی را در دانشگاه ها بالا ببرد تنها تعداد دانشجوایان است که افزوده می شود و وجود این افراد در بازارهای کاری امروزی نگرانی های زیادی را برای معماری و شهرسازی معاصر بوجود آورده است، سر به فلک کشیدن ساختمان های بی هویتی که از هیچ قاعده و اصولی پیروی نمی کنند از دلایل این امر است. هدف این پژوهش از طرح این موضوع بها دادن هر چه بیشتر به این دانشجویان است با فرض اینکه کارگاه ها و مراکزی که افراد بتوانند به گردهمایی ها و فعالیت های عملی بپردازند ، مورد نقد و تشویق قرار گیرند و به چالش کشیده شوند، علاوه بر بالا بردن سطح سواد آنان معماری را نیز از تا حدودی از بحران نجات خواهد داد. در پی یافتن اطلاعاتی در این باب سعی بر آن شد از طریق کتب ها ، اینترنت و مطالعات میدانی به جستجو پرداخت ، که در نهایت نتیجه حاصله درستی فرضیه را اثبات و ایجاد فضاهای کارگاهی و رقابتی را یکی از عوامل مهم در ارتقاء معماری معاصر دانست.

کلیدواژه ها:

دانشجویان معماری ، معماری بی هویت ، فضاهای کارگاهی ، معماری معماصر