معماری پایدار در معماری معاصر ایران ( با تاکید بر طرح مرکز آموزش در کردان کرج، و سفارت ایران در سئول اثر فرهاد احمدی )

معماری پایدار یکی از گرایش ها و رویکردهای نوین معماری است که در سال های اخیر مورد توجه عده زیادی از طراحان و معماران معاصر جهان قرار گرفته است. این معماری که برخاسته از مفاهیم توسعه ی پایدار می باشد در پی سازگاری و هماهنگی با محیط زیست است که به نظرمی رسد که بارفع موانع از طریق توجه به ارزش ها و ویژگی های معماری بومی، می توان آن را کامل نمود. چرا که باتوجه به آثار معماری بومی و مستندات کتابخانه ای، این بناها در زمان و مکان خود به خوبی با اهداف رویکرد پایداری، مطابقت می کردند. در شکل گیری معماری بومی، برخی روابط اجتماعی و اقتصادی با محیط طبیعی و نمادهای فرهنگی ماهرانه انعکاس می یابد. معماری پایدار که در واقع زیرمجموعه طراحی پایدار است را شاید بتوان یکی از جریان های مهم معاصر به حساب آورد که عکس العملی منطقی در برابر مسایل و مشکلات عصر صنعت به شمار می رود. پژوهش حاضر رویکردی توصیفی است که به منطق و اصول معماری پایدار در معماری معاصروبررسی آثار فرهاد احمدی می پردازد.

کلیدواژه ها:

معماری بومی ، معماری پایدار ، طراحی اقلیمی ، معماری معاصر ، فرهاد احمدی