نحوه مدیریت بحران درایران وراههای کاهش آسیب پذیری درسطح ملی

شهرها و روستاها شبکه ای از فضاهای ساختمانی، زیر بنایی و نهادهای اجتماعی هستند، از اینرو مسائل مربوط به بحران را می بایست از لحاظ توسعه شهری مد نظر قرار داد. ارائه یک تحقیق کاربردی با جهت گیری مناسب در رابطه با مدیریت بحران می تواند جهت برطرف ساختن مشکلات در سطوح کشوری مفید واقع شود. از سوی دیگر مسائل متعددی همچون عدم آگاهی، فرهنگ دفع کننده خطر، فقر شهری و روستایی از دلایل عمده جلوگیری از تحقق این طرح ها هستند. از اینرو در این پژوهش تلاش شده است با یک بررسی آماری جامع نقاط ضعف و قوت مدیریت بحران در کشور را از از لحاظ توسعه شهری مورد ارزیابی قرار گیرد. از اینرو بر اساس مطالعه آماری و بررسی سیاست ها، قوانین و مصوبات کلان نظام به بیان نحوه بهبود وضعیت کلی اجرای مدیریت بحران در سطح کشور پرداخته شده است. از مهمترین نتایج پژوهش حاضر می توان به طبقه بندی آماری نقاط قوت و ضعف مدیریت بحران در کشور بر اساس 1) مدیریت بحران؛ 2) اطلاع رسانی/ دانش/ درک؛ 3) آموزش/ تحصیل و 4) آمادگی اشاره نمود

کلیدواژه ها:

مدیریت بحران ، آسیب پذیری ، پیشگیری