بررسی پیامدهای اجتماعی جابه جایی سکونتگاه های روستایی نمونه مورد مطالعه: روستای سنگک پس از زلزله 1392

مقاله حاضر نتیجه پژوهشی است که در مورد پیامدهای اجتماعی جا به جایی روستای زلزله شده سنگک از توابع شمال نوبران واقع در استان مرکزی انجام شده است. پس از وقوع زلزله سال 1392 شمال نوبران، بنیاد مسکن که متولی امر بازسازی مناطق زلزله زده می باشد تصمیم به جا به جا کردن سکنه این روستا گرفت. مطالعه حاضر با نگاهی به رویکردهای نظری موجود در مورد موضوع پژوهش تلاش کرده است تا در چهارچوب آن به بررسی دگرگونی ها و پیامدهای اجتماعی حاصل از این جا به جایی بپردازد. شیوه انجام این پژوهش کیفی و داده ها به روش کتابخانه ای و میدانی جمع آوری شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که جا به جایی روستا از نظر فیزیکی سبب افزایش توانایی روستای مذکور در برابر زلزله احتمالی شده است. اما در کنار آن، دگرگونی هایی را رقم زده که از نظر اجتماعی، حداقل در کوتاه مدت، آسیب پذیری هایی را برای ساکنان به وجود آورده است. از جمله مهمترین نتایج بدست آمده در این پزوهش می توان به افزایش میزان مهاجرت روستاییان به دلیل عدم پذیرش خانه های بازسازی شده و جستجوی معیشت اشاره نمود. وجود خوشنشین ها و برهم ریختگی ساختار اجتماعی روستا از دیگر پیامدهای این جابه جایی می باشد. این بررسی بر آن است تا در مقیاسی کوچک نشان دهنده تغییرات اجتماعی پس از جا به جایی سکونتگاه های روستایی باشد

کلیدواژه ها:

جا به جایی ، سکونتگاه های روستایی ، اجتماعی ، زلزله ، سنگک