بررسی سطح عملکرد سازه های تخت تک لایه فضاکار با استفاده از طیف ظرفیت برای بار قائم زلزله

با افزایش جمعیت جوامع بشری، علاقه به داشتن فضاهای بزرگ بدون ستون های میانی، خواهان زیادی پیدا کرده است که بهترین آنها سازه های فضاکار هستند. پذیرش و مقبولیت سازه های فضاکار در بین طراحان و مهندسین سازه به واسطه برخی از شرایط منحصر به فرد آنها می باشد. پوشش دهانه های بزرگ، جلوه های زیبای معماری، وزن بسیار کم، سادگی تولید، سرعت در نصب، کیفیت عکس العمل در برابر زلزله و ... در این مقاله به بررسی سطح عملکرد سازه های تخت تک لایه فضاکار می پردازیم و نقطه عملکرد آنها را تعیین می کنیم. برای این کار ابتدا منحنی ظرفیت را به دست آورده و سپس منحنی نیاز آیین نامه 2800 را ترسیم می کنیم. دو منحنی حاصل را برای به دست آوردن هدف، باید وارد یک سیستم (ADRS) کرده و در نهایت نقطه عملکرد را تعیین می کنیم. مدل های انتخابی به روش استاتیکی غیر خطی (پوش آور) و با استفاده از نرم افزار SAP2000 و ANSYS تحلیل و طراحی می شوند. برای مشخص کردن سطوح عملکرد از دستورالعمل بهسازی و آیین نامه ATC40 و FEMA استفاده شده و همچنین اطلاعات مربوط به طیف ظرفیت نیز از آیین نامه ATC40 برگرفته شده است.

کلیدواژه ها:

سازه های فضاکار تخت تک لایه ، نقطه عملکرد ، سطح عملکرد ، طیف ظرفیت ، تحلیل پوش آور.