فعالیت قارچ کشی اسانس چند گیاه دارویی علیه قارچ عامل پژمردگی آوندی گوجه فرنگی

سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 498

فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_BIO-2-1_004

تاریخ نمایه سازی: 27 بهمن 1395

چکیده مقاله:

پژمردگی فوزاریومی گوجه فرنگی با عامل، Fusarium oxysporum f. sp. Lycopersici یک بیماری مهم گوجه فرنگی در ایران و جهان است. برای کنترل آن از سموم قارچ کش استفاده می شود که علاوه بر بروز مقاومت بیمارگر، تهدیدی برای سلامت مصرف کننده و محیط زیست به شمار می رود. مواد ضد قارچی با منشاء گیاهی می توانند بازدارنده رشد قارچ و ایمن باشند. هدف این تحقیق بررسی اثر بازدارندگی اسانس های گیاهان دارویی بر رشد قارچ بیمارگر است. در این تحقیق به روش تقطیر با آب، ا سانس ده گیاه دارویی و معطر استخراج و اثر بازدارندگی از رشد آنها در سه غلظت 50، 100 و 200 میکرولیتر بر قارچ بیمارگر از طریق انتشار از کاغذ کاصفی روی محیط کشت آگار آزمایش شد. بعد از تیمار اسانس ها بر محیط کشت قارچ، نمونه های تیمار شده درون انکوباتور در دمای بیست و شش درجه سانتیگراد به مدت یک هفته قرار داده شدند و آنگاه قطر هاله رشد قارچ اندازه گیری شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی، ده اسانس گیاهی در سه غلظت، با سه تکرار انجام شد. نتایج نشان داد غلظت های مختلف اسانس تأثیر معنی دار بر رشد قارچ نداشت، ولی از مجموع ده اسانس گیاهی، دو اسانس مرزه و اکالیپتوس به ترتیب با 89/5 و 30/7 درصد بیشترین بازدارندگی و در مقابل دو گیاه سداب و کلپوره کمترین بازدارندگی از رشد قارچ را نسبت به شاهد (ان- هگزان) نشان دادند (p≤0.05). به طور کلی اسانس مرزه در هر سه غلظت به کاررفته بیشترین تأثیر بازدارندگی را بروز داد.

کلیدواژه ها:

اسانس ، فعالیت ضدقارچی ، قارچ پژمردگی آوندی گوجه فرنگی ، مرزه

نویسندگان

محمدامین کهن مو

استادیار گروه اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه خلیج فارس بوشهر

فاطمه جمالی

استادیار گروه اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه خلیج فارس بوشهر