فراتحلیل رابطه ی بین مدیریت استعداد و اثربخشی سازمانی درآموزش پرورش شهرستان همدان

با توجه به اهمیت نقش آموزش و پرورش در تربیت و تأمین منابع انسانی، به نظر می رسد این سازمان باید در استقرار مدیریت استعداد به عنوان قابلیت اصلی نسبت به سایر سازمان ها پیشگام بوده و نقش رهبری را ایفا نماید. در دنیای امروز، سازمان ها دریافته اند که استعدادها منابعی هستند که برای دست یابی به بهترین نتایج نیازمند مدیریت می باشند. توجه به امر استعدادیابی می تواند، سازمان ها را پویا و به سمت توسعه پایدار و مستمر در حوزه منابع انسانی سوق دهد. سازمان ها می بایست برای حل بحران استعداد، نگاه خود را معطوف درون سازمان ساخته استراتژی جانشین پروری و استعدادیابی را به کارگرفته بر روی شناسایی، توسعه و پرورش استعدادهای موجودشان تمرکز کنند. هدف از تحقیق حاضر تعیین رابطه ی بین مدیریت استعداد و اثربخشی سازمانی در بین کارکنان آموزش و پرورش شهرستان همدان بوده که با روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه ی آماری این تحقیق شامل تمامی کارکنان اداری آموزش و پرورش شهرستان همدان است و نمونه ی آماری پژوهش، کارکنان ناحیه ی یک به تعداد 209 نفر می باشند. حجم نمونه بر اساس جدول مورگان و گرجسی، به شیوه ی تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات و داده ها از دو پرسش نامه ی مدیریت استعداد محقق ساخته مبتنی بر تعریف ماریکوپا و اثربخشی سازمانی هرسی و بلانچارد با پایایی 0/82 و 0/78 استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها، در سطح آمار توصیفی از میانگین، انحراف معیار و در سطح آمار استنباطی از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شده است. یافته اهی پژوهش نشان داد که بین مدیریت استعداد و ابعاد آن با اثربخشی سازمانی رابطه ی معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

منابع انسانی ، مدیریت استعدادها ، آموزش و پرورش ، اثربخشی سازمانی ، بهره وری