ارائه چارچوبی برای ارزیابی همراستایی فرهنگ و ساختار با استراتژی در دانشگاهها(مورد مطالعه: دانشکده مدیریت دانشگاه تهران)

آنچه مدیران در تدوین استراتژی برای سازمانهای خود در آن اشتراک دارند، تلاش برای شکل دهی به مجموعه ای هماهنگ است که بتواند اهداف گوناگون را محقق کند . فرض اساسی و ثابت در کلیه تعاریف هماهنگى نیز این است که سازمان ها زمانی که به انطباق دست می یابند،اثربخش تر و کاراتر عمل خواهند کرد.در این راستا دانشکده مدیریت دانشگاه تهران نیز به دنبال برقراری هماهنگی بین فرهنگ و ساختار سازمانی با استراتژی در حال تدوین خود می باشد.لذا برای تدوین استراتژی مناسب لازم است وضعیت مولفه های ساختار، فرهنگ و استراتژی به عنوان سه عنصر اساسی سازمان در دانشکده شناسایی شده و جهت رسیدن به بالاترین کارایی در عملکرد همراستایی این عناصر در یک مدل یکپارچه و منسجم مورد سنجش قرار گیرد.بدین منظور از نظریه نقاط مرجع استراتژیک به عنوان عامل تمایز بین عناصر مختلف استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق را اعضای هیئت علمی و کارکنان دانشکده مدیریت تشکیل می دهند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه های استاندارد رابینز(ساختار) دنیسون(فرهنگ)و مایلز واسنو (استراتژی) استفاده شده است. نتایج نشان می دهد بین فرهنگ و استراتژی هماهنگی و همراستایی وجود دارد ولی ساختار با استراتژی و فرهنگ دانکده هم راستا نیست.

کلیدواژه ها:

استراتژی ، ساختار ، فرهنگ ، نقاط مرجع استراتژیک ، همراستایی