مقایسه برخی از روابط تجربی در برآورد زمان تمرکز حوزه آبخیزایور

پارامترهای زمانی از جمله پارامترهایی هستند که در اکثر مدلهای هیدرولوژیکی و هیدرولیکی از آنها استفاده میشود. متداول ترین پارامتر زمانی مورد استفاده در هیدرولوژی زمان تمرکز است. زمان تمرکز مدت زمانی است که آب از دورترین نقطه حوزه آبریز به خروجی و یا به نقطه ای از مسیر رودخانه برسد. زمان تمرکز در طراحی سرریزها، برآورد حجم سیلاب، تهیه هیدروگراف سیل و بسیاری از آنالیزهای هیدرولوژیکی دیگر مورد نیاز است تا به حال روش های بسیاری برای برآورد زمان تمرکز ارائه شده است که هدف از این تحقیق انتخاب بهترین روش ازروش های برآورد زمان تمرکزدرحوزه آبخیز ایور است. جهت برآورد زمان تمرکز در این حوزه از پنج روش تجربی کرپیچ، چاو، جیاندوتی، ویلیامز و روش کالیفرنیا استفاده شد. براساس نتایج بیشترین و کمترین زمان تمرکز در زیرحوزه های 108و 110 برای روش چاو 1/75 و 0/55 روش کالیفرنیا 1/88 و 0/52 روش ویلیامز 3/41 و 0/55 روش کرپیچ 1/82 و 0/52 روش کرپیچ 4/78 و 0/55 ساعت بدست آورده شد. زمان تمرکز حوزه نیز با استفاده از هر روش کرپیچ، چاو، جیاندوتی، ویلیامزو کالیفرنیا) به ترتیب 2/01 ، 2/01، 4/82، 3/85 و 2/15 ساعت بدست آمد. با در نظر گرفتن پارامترهای مختلفی از قبیل طول آبراهه اصلی، مساحت حوزه و زیرحوزه ها و شیب آبراهه ها برای کلیه واحدهای حوزه زمان تمرکز مناسب کرپیچ خواهد بود.

کلیدواژه ها:

زمان تمرکز ، روابط تجربی ، حوزه آبخیز ایور ، هیدرولوژی