اثربخشی آموزش مهارتهای تنظیم هیجان بر کاهش رفتارهای پرخاشگری و لجبازی نوباوگان 4 تا 6 سال

زمینه: تنظیم هیجان به توانایی فهم ،تعدیل و ابراز هیجان اشاره دارد. تنظیم هیجانی سازگارانه با سازگاری و تعاملات اجتماعی مثبت مرتبط است. پژوهش حاضربا هدف بررسی اثربخشی اموزش مهارتهای تنظیم هیجان بر کاهش رفتارهای پرخاشگرانه و لجبازی کودکان 4 تا6 سال انجام شده است .مواد و روش ها: جامعه آماری این پژوهش نیمه تجربی شامل تمامی کودکان 4 تا 6 سال مهد کودکهای شهر شیراز بود . از بین فهرست تمامی مهد کودکها ، چهار مهد کودک به صورت تصادفی انتخاب شدند و سپس بر اساس ملاکهای ورود به پژوهش و با در نظرگرفتن نمرات برش ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های علایم مرضی کودکان و پرسشنامه پرخاشگری ، بیست کودک پرخاشگر و لجوج انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه ازمایش و گواه جایگزین شدند. متغیر مستقل عبارت بود از بیست و چهار جلسه اموزش عملی مهارتهای تنظیم هیجان که در مورد کودکان گروه آزمایش اعمال گردید. مقایسه متغیرهای وابسته در پیش ازمون و پس ازمون با استفاده از تحلیل کوواریانس صورت گرفت .یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس با حذف اثر پیش ازمون نشان داد که نمرات گروه گواه پیش از مداخله و پس از ان تفاوت معنی داری نداشتند اما نمرات گروه ازمایش در هر دو متغیر تفاوت معنی داری را درمقایسه با گروه گواه نشان داد.نتیجه گیری: این یافته ها می تواند حاکی از ان باشد که آموزش مهارتهای تنظیم هیجان می تواند رفتارهای ناسازگارانه کودکان را کاهش داده و انها را برای مراحل بعدی رشد اجتماعی و عاطفی مهیا سازد.

کلیدواژه ها:

تنظیم هیجان ، بچه های کودکستانی ، پرخاشگری ، رفتارهای لجبازی