بررسی سبک دلبستگی و نظریه دهن کودکان دبستانی 8 سال در دو گروه مادران شاغل و غیرشاغل

هدف پژوهش حاضر بررسی سبک دل بستگی و نظریه ذهن در کودکان دبستانی هشت سال و مقایسه آن در دو گروه کودکان دارای مادر شاغل و غیر شاغل است. جامعه پژوهش دانش آموزان دختر ساله دوم دبستان شهر مشهد بود. گروه نمونه شامل 80 دانش آموز دختر و 40 نفر با مادر شاغل و 40 نفر خانه دار بودند که به روش نمونه گیری خوشه ای از بین تمام مدارس دبستان انتخاب گردیدند که به منظور سنجش نظریه ذهن از آزمون مقیاس 38 سالی (نظریه ذهن) و برای سنجش سبک دل بستگی از آزمون مقیاس 28 سالی (سبک دل بستگی) کودکان شش تا 12 سال استفاده شد. جهت تحلیل داده ها از آزمون آماری خی دو ، تحلیل واریانس و آزمون تی استفاده گردید. یافته های پژوهش نشان داد تفاوت منطقی در عملکرد تکلیف نظریه ذن در دو گروه مادران شاغل و خانه دار وجود ندارد. و نیز در تکلیف سبک دل بستگی هم تفاوت معناداری بین دو گروه مشاهده نشد. اما نتایج نشان داد در دو گروه با سبک دل بستگی ایمن و ناایمن، دل بستگی ایمن موید پیشرفت در تئوری ذهن می باشد. یافته های به دست آمده مؤید این نکته هستند که روابط کودک و مادر زمینه مهم و تأثیرگذاری بر رشد توانایی های کودکان است که آنان را قادر می سازد تا در مورد خودشان و دیگران چگونه بیاموزند.

کلیدواژه ها:

سبک دلبستگی ، نظریه ذهن ، اشتغال مادر