رابطه سبکهای فرزند پروری ادراک شده والدین با بهزیستی روانشناختی و درماندگی روانشناختی فرزندان

سبک فرزندپروری یکی از ابعاد سبک زندگی هر فرد است که مجموعه ای از رفتارها و تعاملات والد - فرزند را در طول دامنه گسترده ای از موقعیت ها توصیف می کند. شیوه فرزند پروری عاملی اثرگذار است که نقش مهمی در آسیب شناسی روانی و رشد فرزندان ایفا می کند. هدف اصلی این پژوهش، مطالعه رابطه سبک های فرزند پروری اقتداری، آمرانه و سهل گیر والدین با بهزیستی روان شناختی و درماندگی روان شناختی فرزندان بود. تعداد 484 دانش آموز دختر به تصادف از میان 2٬733 دانش آموز مشغول به تحصیل در پایه های سوا و پا را به دبیرستان های دولتی شهر کاشان در سال تحصیلی 91 - 1٬000390 در این پژوهش به صورت نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. از دانش آموزان خواسته شد تا مقیاس سلامت روانی (28 - MHI) و پرسش نامه اقتدار والدین ( PAQ) را تکمیل کنند. نتایج پژوهش نشان داد که سبک مقتدرانه پدر، مقتدرانه مادرو سهل گیرانه مادر به طور منفی پیش بینی کننده های درماندگی روان شناختی فرزندان بودند. در تبیین یافته های پژوهش می توان گفت فرزند پروری مقتدرانه با کنترل منطقی به حمایت عاطفی/پاسخ به ده بالا اثرات مطلوبی بر سلامت روان و قابلیت های نوجوان داشته و موجب ایجاد احساس رشد و بالندگی و نوجوان می شود و فرزند پروری آمرانه با کنترل زیاد و پاسخ بینی پایین و فرزند پروری سهل گیرانه با حمایت عاطفی/تا سفته بالا و کنترل کم با پیامدهای ضعیف تر در فرزندان رابطه دارد.

کلیدواژه ها:

بک فرزند پروری ، بهزیستی روانشناختی ، درماندگی روانشناختی