بررسی رابطه بین نگرش مذهبی و سلامت روان با سازگاری پس از طلاق در زنان مطلقه

سازگاری پس طلاق به عنوان فرایندی چند بعدی تأکید شده که شامل مؤلفه های روان شناختی، اجتماعی و مالی می باشد. مطالعات انجام شده نشان می دهد که عوامل زیادی با سازگاری پس از طلاق رابطه دارد از جمله عوامل پیش بینی کننده صادر گردید پس از طلاق مذهب و وضعیت سلامت روان افراد می باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل پیش بینی کننده سازگاری پس از طلاق در زنان مطلقه شهر اصفهان انجام شد. روش پژوهش از نوع هم بستگی و جامعه آماری این پژوهش کلیه زنان مطلقه شهر اصفهان بودند که ازدواج مجددی نداشتن گفته نمونه پژوهش 100 زن مطلقه از شهر اصفهان بودند که به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای از بین مراکز سازمان بهزیستی و کمیته امداد امام شهر اصفهان انتخاب شدند و با توجه به هدف و فرضیه های مطرح شده، مورد آزمون قرار گرفتند. فرضیه پژوهش این بود که نگرش های مذهبی و سلامت روانی با سازگاری پس از طلاق زنان مطلقه رابطه دارد. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش پرسش نامه سازگاری پس از طلاق، با پرسش نامه نگرش سنج مذهبی و پرسش نامه SCL90 بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب هم بستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام استفاده شد. یافته های این تحقیق با استفاده از نرم افزار Spss15 نشان داد که بین نگرش مذهبی در بعد اخلاقیات و عقاید و سازگاری پس از طلاق رابطه معناداری وجود داشت ( 0.05>p) در بین سلامت روان در بعد افسردگی و سازگاری پس از طلاق رابطه معنا داری وجود داشت ( 0.01>p).

کلیدواژه ها:

سازگاری پس از طلاق ، نگرش مذهبی ، سلامت روانی