اثربخشی روان نمایشگری مبتنی بر رویکرد وحدت مدار بر اضطراب بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلرزویس

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی روان نمایش گردی مبتنی بر رویکرد وحدت مدار بر اضطراب بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بود. این مطالعه به صورت شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری همراه با گروه کنترل انجام شد. آزمودنی ها شامل 20 نفر از زنان مبتلا به ام اس مراجعه کننده به انجمن ام اس ایران بودند که با روش در دسترس و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و پاداش جایگزین شدند. گروه آزمایش به مدت 12 جلسه در طی شش هفته در جلسات روان نمایش گردی وحدت مدار شرکت کردن در حالی که گروه کنترل مداخله دریافت نکرد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسش نامه اضطراب بک بود. نتایج با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک راه تحلیل شد. نتایج تحلیل واریانس نشان داد که بین دو گروه در مرحله پس آزمون و پیگیری تفاوت معناداری وجود دارد. ( 0/05>p) . یافته ها نشان داد مداخله روان نمایشگر این مبتنی بر رویکرد به دست مردان در کاهش اضطراب بیماران مبتلا به ام اس مؤثر است. رویکرد وحدت مدار در یکپارچگی با عالم و معنا بخشیده تجارب تلخ بیماران کمک کرد و احساس پذیرش بستر بیماری با حضور وحدانی و احساس جاودانگی را در مبتلایان به ام اس تفسیر نموده و آن ها را به سوی دستیابی به معنای جدیدی از زندگی و مرگ سوق داد.

کلیدواژه ها:

روان نمایشگری ، وحدت مدار ، اضطراب ، مولتیپل اسکلروزیس (ام اس)