مقایسه بازخورد خودکنترل و آزمونگر کنترل بر اکتساب مهارت دریبل دختران نوجوان

هدف پژوهش حاضر مقایسه بازخورد خودکنترل و آزمونگر کنترل بر اکتساب مهارت دریبل دختران نوجوان بوده است . شرکت کنندگان حاضر در این پژوهش شامل 45 نفر دختر نوجوان بوده است که در 3 گروه 15 نفری ، گروه بازخورد خودکنترل ، بازخورد آزمونگر کنترل و گروه کنترل قرار گرفتند . که مهارت دریبل در هر سه گروه سنجیده شد . ابزار به کاررفته در این پژوهش کورنومتر ، صندلی ، متر و توپ بسکتبال بود ، به طوری که شش صندلی وجود داشت که هریک با فاصله 2/10 متر از یکدیگر قرار گرفته بودند و خط شروع با فاصله 1/50 متر از اولین صندلی قرار داشت ، آزمون به نحوی بود که آزمون شونده در نقطه شروع قرار می گیرد ، با فرمان شروع ، کورنومتر زده می شود و فرد شروع به دریبل از میان صندلی ها به صورت زیگزاگ می کند و دور آخرین صندلی چرخش کرده و دوباره به خط شروع باز می گردد ، زمان با عبور از خط پایان نگه داشته می شد و هر فرد که با زمان کمتری و به طور صحیح این آزمون را انجام می داد نمره بهتری در آزمون اکتساب به دست می آورد .پس از اطمینان از توزیع طبیعی داده ها توسط آزمون کلموگروف اسمیرونوف از آزمون tهمبسته برای بررسی درون گروهی و از آزمون t مستقل برای بررسی بین گروهی استفاده شد و نتایج حاکی از آن بود که بین گروه ها تفاوت معنی داری وجود دارد . (p≤ 0/05) به عبارت دیگر می توان گفت بهترین نتیجه متعلق به گروه بازخورد خود کنترل بوده است .

کلیدواژه ها:

بازخورد ، خودکنترل ، آزمونگر کنترل ، دریبل ، نوجوان