مروری بر الگوریتم های مسیریابی در شبکه روی تراشه

با پیشرفت تکنولوژی و کوچکتر شده روز افزون اندازه ترانزیستورها پیچیدگی سیستم های چند پردازنده ای بر روی تراشه ها در حال افزایش است افزایش تعداد منابع پردازشی موجود در طراحی تراشه نیازمند استفاده از یک بستر ارتباطی مناسب برای برقراری اتصال ها میان آن های می باشد به طور کلی ساختارهای ارتباطی بر روی تراشه ها بایستی شامل ویژگی های اساسی از جمله کارآیی بالا ساخت یافته بوند قابلیت استفاده مجدد و مقیاس پذیری باشند در ابتدا برای پردازش اطلاعات از خط باس استفاده می شد که به دلیل کارایی کم و محدودیت پهنای باند شبکه بر روی تراشه جایگزین آن شد که در این روش چند ریز پردازنده داخل یک چیپ با هم تبادل اطلاعات دارند چالش به وجود امده نحوه اتصال ریز پردازنده بود و طی تحقیقاتی توپولوژی های مختلفی ارائه گردید و برای گردش مناسب بسته ها در بین گره های شبکه انواع الگوریتم های مسیریابی ارائه گردید که در یک تقسیم بندی کلی می توان به گروه وقفی و غیر وقفی تقسیم بندی کرد در این مقاله به دنبال بررسی و مقایسه ی جدیدترین الگوریتم های ارائه شده توسط محققین با هدف ارائه ی معیارهای مناسب برای انتخاب الگوریتم مسیریابی در شبکه های روی تراشه با شرایط متفاوت هستیم

کلیدواژه ها:

الگوریتم مسیریابی ، شبکه روی تراشه ، الگوریتم وفقی ، الگوریتم غیر وفقی