بررسی اثر غلظت های متفاوت آرژنین در افزایش مقاومت گیاه دارویی زنیان (Trachyspermum ammi) به تنش خشکی

تنش خشکی یکی از مهمترین تنش هایی است که از رشد گیاهان جلوگیری می کند. این تنش با ایجاد اختلال در تعادل بین تولیدگونه های فعال اکسیژن و فعالیت های دفاعی آنتی اکسیدان گیاه، ایجاد تنش اکسیداتیو می نماید. نتایج بدست آمده در چند سال اخیرثابت کرده که آرژنین می تواند به عنوان یک ترکیب امید بخش و حفاظتی جهت کاهش میزان حساسیت به تنش های زیستی و غیرزیستی در گیاهان بکار رود، زیرا تحت شرایط تنش، این ترکیب باعث تخفیف اثرات مضر عوامل تنشزا در گیاهان می گردد. در اینآزمایش به منظور بررسی اثرات پیش تیمار آرژنین بر روی محتوای نسبی آب برگ، نشت یونی، فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانیکاتالاز و آسکوربات پراکسیداز و پروتئین، آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با سه تکرار انجام پذیرفت. تیمارهای آزمایشی شامل آرژنین در سه سطح (0، 10 و 20 میکرومولار( و تنش اسمزی ناشی از پلی اتیلن گلایکول 6000 در سه سطح (0، 13/5 و 17% (W/V)) بودند. نتایج نشان داد که آرژنین باعث افزایش محتوای نسبی آب برگ، فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان و پروتئین و کاهش میزان نشت یونی میشود. بنابراین بکار بردن ترکیبات حفاظتی برون زا مانند آرژنین می تواند ظرفیت آنتی اکسیدانی این گیاه را در برابر شرایط تنش افزایش دهد.

کلیدواژه ها:

آنزیم های آنتی اکسیدان ، تنش اسمزی ، زنیان ، نشت یونی