آبیاری تکمیلی اراضی دیم با استفاده از آب باران استحصال شده و چشمه های غیردائمی (فصلی)

در اراضی دیم و با بارش محدود آبیاری تکمیلی یکی از راه های نوید بخش جهت رسیدن به خود کفایی می باشد زیرا آبیاریتکمیلی باعث جلوگیری از نوسان عملکرد می گردد و از عدم موفقیت در تولید به خصوص در سالهایی که با خشکسالی مواجه میشویم جلوگیری بعمل می آورد. استحصال آب باران یکی از شاخص ترین تکنیک های مدیریت بهره برداری از آب باران برایمقابله با کم آبی می باشد که در مناطق مواجه با کمبود آب به سرعت در حال توسعه و کاراترین روش کاهش تلفات تبخیر سطحیمی باشد که می توان با اجرای روشهای آن درصد تبخیر از بارش را کاهش داده و آن را مورد استفاده قرار داد. به دلیل محدودیتهایی که در اجرای روش های استحصال آب باران وجود دارد عموماً کمتر برای استفاده در کشاورزی مورد استفاده قرار گرفته استاگر چه در بسیاری از شرایط نیز بکارگیری آن از نظر اقتصادی توجیه پذیر می باشد. استفاده از منابع آب کوچک (چشمه هایغیردائمی و دائمی مورد استفاده در تأمین آب باغات) یکی از روشهایی است که با ساماندهی و ایجاد زیرساخت های لازم و ذخیرهآب در مخازن میتوان در افزایش تولیدات کشاورزی و ارتقاء بهره وری آب با انجام آبیاری تکمیلی اراضی دیم گام موثری برداشت.

کلیدواژه ها:

آبیاری تکمیلی ، چشمه های غیر دائمی ، استحصال آب باران