طراحی خانه کودک با رویکرد بازی بر مبنای روانشناسی محیط

انجام بازی نه تنها باعث شادابی و سلامت روحی کودکان می گردد بلکه نقش بسیار مهمی در رشد و پرورش همه جانبه آنها دارد بنابراین باید محیط های مناسب برای بازی کودکان در فضای معماری فراهم آورده شود این تفکر که ضرورت به کارگیری اصول روانشناسی محیط در طراحی داخلی خانه کودک با توجه به رنگ فرم و فضا به عنوان عامل موثر در بهبود رفتار کودک اجتناب ناپذیر است ایده های معمارانه ای برای طراحی فضای خانه کودک ها در جهت ارتقاء انگیزش خلاقیت کودکان می باشد که به تغییر پذیری فضا و اجزای آن تداخل فضاهای باز و بسته تغییر پذیری و تنوع پذیری و بازسازی عناصر محرک طبیعی مانند نور آب و گیاهان می توان اشاره نمود این پژوهش بر مبنای مطالعات کتابخانه ای و به روش توصیفی تحلیلی انجام شده است هدف پژوهش حاضر بررسی نحوه طراحی فضاهای خانه کودک به گونه ای که انگیزش کودک ارتقاء یافته قدرت تخیل و کنجکاوی او افزایش یابد و به پرورش خلاقیت و نشاط روحی و جسمی کودک منجر شود

کلیدواژه ها:

خانه کودک ، فضای بازی و معماری کودک