بررسی امنیت در توسعه معماری پایدار

در طول تاریخ همواره سعی و تمایل انسان بر این بوده در هر محیطی که زندگی می کنند تسلط خود را بر آن محیط اعمال کنند نا از این راه احساس آرامش و تعادل داشته باشند اما امروزه در مقیاسی بزرگتر نه تنها این تسلط وجود ندارد بلکه نوعی لجام گسیختگی و جدایی بین فضاها تجسم و ذهنیت انسان نیز به وجودامده است و در نتیجه حس تعلق به فضا و مکان در آن از بین رفته است یکی از مشکلات در جوامع شهری عدم وجود امنیت در محیط های مسکونی می باشد که به موازات افزایش جمعیت رشد چشمگیری داشته است شرایط مکانی زمانی اجتماعی فرهنگی اقتصادی از عوامل عدم امنیت و وقوع اعمال مجرمانه است بنابراین باید این عوامل را تا حد امکان تحت کنترل درآورد زیرا امنیت شهری یکی از مولفه های حقوق شهروندی است به عبارت دیگر یکی از اولین و مهمترین شاخص های کیفیت فضا احساس امنیت است ضرورت پرداختن به موضوع امنیت شهری از آن رو اهمیت دارد که همبستگی متقابل بین امنیت و توسعه اجتناب ناپذیر می باشد ایجاد امنیت یکی از مهمترین ارکان توسعه در هر کشور محسوب می شود بنابراین به بررسی نقش معماری شهری در ایجاد امنیت و اتخاذ راهبردهای آن می پردازیم که در این راستا درک رابطه مستقیم بین معماری فضاهای شهری و مناسبات اجتماعی اقتصادی و صنعتی ضروری است و با تکیه بر طراحی محیطی و جلوگیری از جرایم شهری یک زمینه ی لازم جهت کاهش جرایم را فراهم آوریم

کلیدواژه ها:

امنیت ، الگوی ساخت ، طراحی شهری ، معماری ، فضای قابل دفاع ، محیط شهری