بهره گیری از الگوی خانه ایرانی در ساخت مجموعه های مسکونی جدید

انسان همواره در طول تاریخ سعی نموده است به منظور ایجاد سرپناهی امن برای سکونت آن را با محیط پیرامون خود هماهنگ سازد تا بتواند شرایط مناسبی برای ادامه حیات خویش ایجاد کند معماری سنتی ایران چه در بخش مسکونی و چه در بخش غیر مسکونی و همینطور تلفیق این دو دارای ویژگی های منحصر به فردی است که ضمن توجه به مسائل زیبا شناختی و حفظ محیط زیست پاسخگوی نیازهای اقلیمی هر منطقه نیز بوده است این موضوع به خصوص در خانه ها که اولین و مهمترین مکان در زندگی هر فرد به شمار می رود بیشتر خودنمایی می کند از اینرو در مقاله حاضر با روش تحلیلی توصیفی و بااستناد به مطالعات کتابخانه ای و بررسی های میدانی در رابطه با الگوهای قابل بهره برداری از خانه سنتی ایرانی برای ساخت مجموعه های مسکونی جدید و پایدار پرداخته می شود

کلیدواژه ها:

مجتمع مسکونی ، پایداری ، خانه ایرانی ، خانه سنتی ، خانه معاصر