بازخوانی مبانی و مفاهیم خانه ی ایرانی

خانه بلافصل ترین فضای مرتبط با آدمی است که بطور روزمره از آن تاثیر می گیرد و برآن تاثیر می گذارد درواقع خانه اولین فضایی است که انسان احساس تعلق فضایی را درآن تجربه می کند و برای هرشخص به معنای دستیابی به حریم خصوصی و رهایی از سرگشتگی است درفرهنگ ایرانی خانه دارای مفهومی عمیق و همسطح با خانواده است درحالیکه با ظهور مدرنیته و صنعتی شدن جوامع خانه معنایی جدید پیدا کرد اما درفرهنگ ایرانی به خانه به عنوان وسیله ای با کارکرد موقت نگریسته نمی شود و چون دیگر تولیدات صنعتی و کالبدی تنها برای براوردن نیازهای مادی نیست چرا که دارای روح و مفاهیمی ماورای جسم و کالبد است توجه به ویژگیهای معماری بومی و سعی دربازیابی هویت آن جهت استفاده درمعماری معاصر از جمله وظایف و اهدافی که درسند چشم انداز توسعه کشور مورد توجه قرارگرفته است درعین حال اقدامات دهه های اخیر معماری معاصر که اکثرا از نوع معماریهای بی هویت وارداتی هستند با معماری سنتی ایران درتناقض است این مقاله برآن است که با روش توصیفی تحلیلی و جمع آوری اطلاعات برپایه مطالعات کتابخانه ای ضمن تعریف و برشمردن ویژگیهای خانه به بررسی مفهوم خانه دربستر فرهنگ ایرانی و برشمردن مفاهیم و اصول خانه سنتی ایرانی بپردازد.

کلیدواژه ها:

خانه ، خانه ایرانی ، معماری ایران ، مسکن