سبک های دلبستگی و تاب آوری در افراد دارای اختلال بینایی،شنوایی و افراد عادی

هدف این پژوهش مقایسه سبک دلبستگی و تاب آوری در افراد نابینا و ناشنوا و افراد عادی بود. در راستای این هدف از بین کلیه دانشجویان نابینا و ناشنوا و افراد عادی در دانشگاه های قزوین 43 نفر نابینا 35 نفر ناشنوا به روش نمونه گیری تصادفی ساده و 52 نفر دانشجوی عادی به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. داده های پژوهش با استفاده از مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون ( DC-RISC) و پرسشنامه دلبستگی کولینز و رید (RAAS-1990) جمع آوری شدند و از طریق تحلیل واریانس و آزمون تعقیبی بون فرونی تحلیل شدند. نتایج این پژوهش در سطح معنی داری 0.05 نشان داد که بین سه گروه از نظر تاب آوری تفاوت وجود دارد. نتیجه آنکه میانگین نمرات تاب آوری در دوگروه ناشنوا _عادی ، نابینا _عادی معنی دار نبوده و ناشنوا_ نابینا تفاوت معنی دار بوده است.

کلیدواژه ها:

سبک دلبستگی ، تاب آوری ، ناشنوا ، نابینا