مقایسه باورهای انگیزشی در دانش آموزان تیزهوشی و عادی

راهبردهای انگیزش برای یادگیری، یکی از اصلی ترین مؤلفه های اثرگذار بر یادگیری موفق بوده و در صورت توجه آموزش دهندگان به این مؤلفه، محیط های یادگیری برای یادگیرندگان جذاب تر و بانشاط تر خواهد بود. هدف از این پژوهش مقایسه باورهای انگیزشی در دانش آموزان تیزهوش و عادی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان تیزهوش و عادی شهر دزفول و نمونه آن شامل 640 نفر( 250 تیزهوش و 390 عادی) از این دانش آموزان که به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند، تشکیل می دهد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه راهبردهای خودانگیخته یادگیری (پینتریچ و دی گروت، 1990 ) بود. طرح پژوهش از نوع علی مقایسه ای است. به منظور تجزیه و تحلیل دادهها از تحلیل واریانس دوطرفه استفاده شده است. نتایج نشان داد در باورهای انگیزشی تفاوت معناداری بین آزمودنیهای تیزهوش و عادی وجود دارد. علاوه بر این، نتایج نشان داد در ارزش گذاری درونی، خودکارآمدی و اضطراب امتحان در بین دانش آموزان دختر و پسر تیزهوش و عادی تفاوت معناداری وجود دارد. افزون بر این مشاهده شد که تعامل دو متغیر جنسیت و نوع آزمودنی (تیزهوش و عادی) در ارزش گذاری درونی، خودکارآمدی و اضطراب امتحان معنادار میباشد. در پایان، ضرورت شناسایی باورهای انگیزشی دانش آموزان مورد تاکید قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

باورهای انگیزشی ، تیزهوش ، خودکارآمدی ، اضطراب امتحان