سبک های مدیریت تعارض تعدیل کننده رابطه بین تعارض باسرپرست وهمکاران با رفتارهای مقابله ای؛مطالعه موردی زنان پرستار

بسیاری ازانسان ها ممکن است درمحیط کارباسرپرست یاهمکارانشان دچارتعارض و کشمکش شوند درچنین شرایطی ممکن است این تعارضات زمینه را برای رفتارهای مقابله ای فراهم سازد اما دراین بین سبک های مدیریت تعارض یک متغیر تعدیل کننده احتمالی هستند درهمین راستا این پژوهش باهدف بررسی نقش سبک های مدیریت تعارض دررابطه بین تعارض باسرپرست و همکاران با رفتارهای مقابله ای معطوف به سازمان و همکاران درمیان پرستاران زن به مرحله اجرا درامد این پژوهش مقطعی همبستگی است جامعه اماری متشکل از140نفرپرستارزن یک مجموعه بیمارستانی درشهراصفهان بودند که ازبین آنها 100نفر به شیوه سهل الوصول برای شرکت دراین پژوهش انتخاب شدند ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه 19سوالی سبک های مدیریت تعارض تسلیم شدن سازش اعمال زور حل مساله و اجتناب پرسشنامه 10سوالی تعارض با سرپرست و همکاران و پرسشنامه 15سوالی رفتارهای مقابله ای رفتارهای مقابله ای معطوف به بیمارستان و رفتارهای مقابله ای معطوف به همکاران بودند داده های حاصل ازپرسشنامه های پژوهش ازطریق ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی موردتحلیل قرارگرفت شواهد حاصل ازاین پژوهش نشان میدهد که وقتی اعمال زور به عنوان یکی ازابعادمدیریت تعارض درمحیط کار درحدبالایی است افراددرصورت مواجه شدن با تعارض با سرپرست و همکاران به رفتارهای مقابله ای اشکار ونهان به سوی بیمارستان و همکاران روی می آورند

کلیدواژه ها:

مدیریت تعارض ، تعارض بین فردی ، رفتارهای مقابله ای ، پرستاران زن