بررسی امکانپذیری اجرای چرخه مدیریت دانش در ساختارهای (فضاهای) مجازی دانشگاه تهران

تا به حال پژوهشهای زیادی در مورد مدیریت دانش و سازمانهای مجازی بطور مجزا انجام شده است اما در زمینه مدیریت دانش در سازمانهای مجازی پژوهشهای کمی صورت گرفته است، لذا محقق در این راه قدمی کوچک برداشته تا بتوان از مزایای مدیریت دانشدر سازمانهای کشور بخصوص سازمانهای که در محیط مجازی اند استفاده برد. هدف پژوهش حاضر این است که امکانپذیری اجرای چرخه مدیریت دانش را در ساختارهایمجازی دانشگاه تهران بررسی نماید. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از حیث روش انجام توصیفی-پیمایشی میباشد. جامعه آماری این پژوهش دانشگاه تهران میباشدو از روش میدانی به وسیله پرسشنامه جهت جمع آوری اطلاعات استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان میدهد که فرضیه اصلی پژوهش یعنی امکان اجرای چرخه مدیریت دانش در ساختارهای مجازی دانشگاه تهران وجود دارد تایید شد و فرضیه های فرعی شاملسازماندهی، تبادل و بکارگیری دانش تایید شدند ولی فرضیه دوم یعنی خلق دانش تایید نشد. با توجه به نتایج بدست آمده پیشنهاد می شود تسهیلات و امکانات لازم جهت مطالعه و آموزش در اختیار کارکنان قرار گیرد، ترتیبی اتخاذ شود تا کارکنان موقع ترک سازمان تجربیات خود را به صورت مکتوب در اختیار کارشناسان خبره قرار دهند، با توجه به عدم استفاده از دانش عوامل بیرونی) اجاره دانش( موقع عقد قرارداد با سازمانها و پیمانکاران بندی گنجانده شود تا همزمان با اجرای قرارداد نسبت به انتقال دانش اقدام شود.

کلیدواژه ها:

مدیریت دانش ، ساختار مجازی ، سازمان مجازی ، دانشگاه تهران