ارزیابی ریسک محیط زیستی با روش مولبایر، مطالعه موردی: خط لوله انتقال گاز اول سراسری

این تحقیق به منظور ارزیابی ریسک محیط زیستی خط لوله انتقالگاز 40 و 42 اول سراسری در حد فاصل تأسیسات تقویت فشار گازقم تا تأسیسات تقویت فشار گاز ساوه، به روش کنت مولبایر انجامشده است. در این روش، مقدار ریسک نسبی از محاسبه مجموعچهار شاخص کلی شامل شاخص خسارت شخص ثالث، شاخصخوردگی، شاخص طراحی و شاخص عملکرد نادرست و تقسیممجموع آنها بر مقدار فاکتور شدت اثر نشت حاصل می شود. استفادهاز الگوی روش ارزیابی، جمع آوری داده ها از منابع اطلاعاتی و تجربیات خبرگان صنعت گاز ایران و در نهایت نمره دهی نسبی،منجر به شناسایی شرایط بحرانی و غیر قابل قبول بر روی خط لولهشد. به منظور ارزیابی دقیق تر، خط لوله مورد مطالعه به طول 107کیلومتر، به پنج محدوده تقسیم بندی شد. در این مطالعه، برای کلمحدوده ها، مهمترین عوامل مولد ریسک، شاخص های خوردگی و طراحی بودند. محدوده 5 از کیلومتر 247+641 تا 795+661 با کسب نمره ریسک نسبی معادل 1/62 به عنوان کانون اصلی خطر و اولویت اول اقدامات پیشگیرانه شناسایی شد. با درنظر گرفتن سطحریسک نسبی پنج محدوده و نیز مقدار کیلومتر طولی محدوده ها مشخص شد که 19/2% از کل خط لوله مورد مطالعه دارای سطح ریسک بالا می باشد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی ریسک محیط زیستی ، خط لوله انتقال گاز ، روش کنت مولبایر ، ریسک نسبی