عملکرد هیدرولیکی سرریزهای لبه پهن گابیونی در شرایط جریان مستغرق

امروزه به دلیل اهمیت مسائل زیست محیطی و بهینهسازی اقتصادی، سرریزهای گابیونی از جایگاه ویژهای نسبت به سرریزهای نفوذناپذیر برخوردار میباشد. این سرریزها برخلاف سرریزهای نفوذناپذیر، با عبور مواد فیزیکی و شیمیایی به پاییندست مانع قطع جریان دو طرف شده و همچنین با افزایش آشفتگی جریان و واکنشهای هوازی، به خودپالایی جریان کمک میکنند. بنابراین این نوع سرریزها در ردهی سازههای دوستدار محیطزیست قرار دارند. هدف از این تحقیق بررسی تأثیر تغییر طول تاج سرریز و تغییر اندازه متوسط مصالح، بر فاکتور کاهش دبی جریان در سرریزهای لبه پهن مستطیلی گابیونی با شرایط جریان مستغرق میباشد. برای این منظور 3 مدل مختلف سرریز گابیونی در یک فلوم آزمایشگاهی افقی به طول، عرض و ارتفاع به ترتیب 15 ،3/0 و 5/0 متر مورد بررسی قرار گرفت. آزمایشها برای دامنه وسیعی از دبی، عمق بالادست، عمق پاییندست، اندازه مصالح و طول تاج، انجام شد. نتایج نشان داد در تمامی مدلهای گابیونی با افزایش نسبت Y1/Y2، فاکتور کاهش دبی، کاهش مییابد. همچنین به ازای یک نسبت Y1/Y2 ثابت، با افزایش طول تاج، فاکتور کاهش دبی، افزایش مییابد. نکته قابل ذکر اینکه به طور کلی اندازه مصالح تأثیر معنیداری بر فاکتور کاهش دبی ندارد.

کلیدواژه ها:

سرریز لبه پهن ، گابیون ، فاکتور کاهش دبی ، جریان مستغرق ، آستانه استغراق